برای گرفتن ویزای توریستی این کشور اول باید از تمام صفحه‌های شناسنامتون کپی بگیرید. به دو قطعه عکس رنگی تمام رخ ۳ در ۴ هم نیاز دارید. پاسپورتتون هم باید حداقل ۶ ماه و ۱۰ روز اعتبار داشته باشه.

مهاجرت به چین از طریق کار

کسب و کار یکی از روش‌های مهاجرت به کشور چینه. ازونجایی که جمعیت این کشور زیاده ورود به این کشور با هدف مشغول به کار شدن یکمی سخته. واسه این روش باید از طرف یه کارفرما یه شرکت چینی دعوت‌نامه کاری داشته باشد. بعضیا روش آگهی رو برای ورد به بازار کار این کشور پیشنهاد میکنن اما با سختگیری‌هایی که تو این مسیر هست بعیده شانس بالایی داشته باشید. کسایی که تخصص‌های حرفه‌ای و خاص دارن تو این کشور نتیجه‌ی خوبی میتونن به دست بیارن.

یکی از قوانین این روش اینکه اگه کسی تو شهر شانگهای به مدت ۴ سال مدام و متوالی کار کرده باشه؛ بیشتر از ۶ ماه هم تو این شهر زندگی کرده باشه و شرایط درآمدزاییش بیشتر از ۶۰۰ هزار یوآن باشه؛ و مالیات ۱۲۰ هزار یوآنی پرداخت کرده باشه و تو مدت کاریش تو این شهر و شرکت هیچ نوع جرمی مرتکب نشده باشه میتونه برای اقامت دائم این کشور درخواست بده.

یه راه دیگه اینکه شما باید اول از طریق ویزای تحصیلی وارد خاک این کشور بشید و بعد از تموم شدن درستون ویزای سرمایه‌گذاری چین رو بگیرید و تو این روش روال گرفتن اقامت دائم خیلی سریع و عالی پیش میره.

راه آخر اینکه اگه به یه شرکت معتبر و مشخص درخواست جذل متخصص بده، اگه شما به مدت ۳ سال تو این شرکت  مشغول به کار بشید می‌تونید اقامت این کشور رو بگیرید. توجه داشته باشید که این شرکت طبق این آگهی باید ۵ سال یا گاهی اوقات ۶ سال نتونه از اتباع چینی کسی رو جذب کنه تا بتونید وارد این کشور بشید. کاریابی تو کشور چین به میزان مهارت و تخصصتون بستگی داره.

مهاجرت به چین از طریق سرمایه‌گذاری

سرمایه‌گذاری تو کشور چین یه سری اصول مهم داره؛ اول اینکه نباید هیچ‌نوع سوءسابقه‌ای داشته باشید. باید سابقه کاری و مالی خوبی داشته باشد. اگه از روش ثبت شرکت استفاده می‌کنید باید نوع شرکت موردنظرتون رو انتخاب کنید و سعی کنید تو زمینه‌ی شرکتی که انتخاب کردید پیش برید. از روش‌های دیگه‌ی سرمایه‌گذاری تو این کشور برای کسایی که علاقه‌ای به مدیریت ندارن گرفتن نمایندگی و شراکت به تبعه‌ی چینه که به یه قرارداد و حرفه‌ای نیاز داره و باید دقیقا طبق قوانین نوشته شده پیش بره.

خرید خونه و گرفتن اقامت هم جزو روش‌هاییه که تو لیست روش سرمایه‌گذاری قرار داره و تو این مسیر محله‌ی ملک و مساحتش خیلی مهمه و باید بخشی از مبلغ‌ خونه رو پرداخت کنید تا روال مهاجرت واستون آسون‌تر بشه. یکی دیگه از روش‌های سرمایه‌گذاری برای مهاجرت به چین اینکه اوراق بهادار خرید کنید که به نوبه خودش یکی از روش‌های خیلی خوب به حساب میاد. ویزای کشور چین از راه سرمایه‌گذاری کمتر از 3 ماه صادر میشه.

تحصیل در چین

یکی از علت‌هایی که مردم به سراغ مهاجرت تحصیلی به کشور چین میرن اینکه هزینه تحصیل تو این کشور پایینه. تو کشورهای دیگه برای تحصیل باید هزینه‌های زیادی پرداخت کنید که طبق آمار نشون میده هزینه تحصیل تو این کشور نصف کشورهای دیگه‌ست.

سیستم‌های آزمایشگاهی و فنی تو دانشگاه‌های کشور چین خیلی گسترده و وسیعه و این روند باعث شده که بتونید نتیجه خوبی بگیرید. توجه کنید که تو این کشور شرایط تحصیل بخش‌های مختلفی داره. برای مهاجرت به کشور چین از طریق تحصیل لازمه که دانشگاهی که انتخاب می‌کنید اعتبار بالایی داشته باشه.

دانشگاه‌های این کشور به دو گروه دولتی و خصوصی تقسیم شدن که بطور کلی از این دو گروه وزارت علوم ایران ۱۹۰ دانشگاه رو تو این کشور تایید کرده. ایرانیا میتونن برای تمام مقاطع تحصیلی به این کشور مهاجرت کنن. برای تحصیل تو مقطع لیسانس باید زبان چینی بلد باشید و رشته‌های خیلی محدودی با هزینه‌های بالا به زبان چینی هم ارائه میشه.

طی مدت تحصیلتون میتونید برای خونواده ویزای همراه بگیرید و البته با ویزای تحصیلی میتونید چندین بار به این کشور رفت و آمد داشته باشید.

با ویزای تحصیلی چین نمیتونید برای اقامت درخواست بدید و فقط زمانی که شرایط اقامت برای شما فراهم میشه که بعد از تموم شدن تحصیلتون ویزاتون رو به ویزای کاری تبدیل کنید.

به طور کلی تحصیل تو کشور چین برای کسایی که زبان چینی رو انتخاب کردن حدود ۱۷ درصد ارزونتر از ایرانه که رقم قابل توجهیه.

اخذ تابعیت چین از طریق تولد

دولت کشو چین برای اینکه تابعیت کشورش رو به نوزاد متولد شده بده از اصل خون پیروی می‌کنه. یعنی نوزاد به شرطی تبعه‌ی چین میشه که از پدر یا مادر چینی به دنیا بیاد و مهم نیست که تو این کشور به دنیا اومده باشه یا نه. از سال ۲۰۱۵ تا امروز یه سری قانون جدید وجود داره که میشه به اصل خاک تعمیمش داد.

یعنی اگه نوزاد تو کشور چین به دنیا اومده باشه و تابعیت پدر و مادرش مشخص نباشه دولت این کشور طبق یه سری شرایط کار سعی می‌کنه که تابعیت این کشور رو بهش بده. این روال طبق مقررات تابعیت صورت می‌گیره و لازمه که دقیق و صحیح بررسی بشه. اگه نوزاد از یه مادر با تابعیت نامعلوم متولد بشه و مادر قبل از به دنیا اومدن نوزاد از پدر بچه جدا شده باشه اما ثابت بشه که پدر چینی بوده نوزاد هم تبعه‌ی چین میشه اما اگه پدر تبعه‌ی چین نباشه تبصره‌های مختلفی برای تابعیت نوزاد هست اما شانس زیادی داره که تابعیت این کشور رو بگیره.

مهاجرت به چین از طریق ازدواج

برای مهاجرت به چین از طریق ازدواج با یه تبعه چینی باید ثابت کنید ازدواجتون واقعیه و باید هم شما و هم همسرتون بالای ۱۸ سال و مجرد باشید. بعد از ازدواج باید تو کشور چین زندگی کنید. اگه به اقامت دائم این کشور فکر می‌کنید باید حتما به زبان چینی مسلط بشد، این شرط خیلی مهمیه و اگه نتونید سطح زبانتون رو بهتر کنید نتیجه‌ی خوبی نمی‌گیرید. توجه کنید که باید به مدت سه سال با هم زندگی مشترک داشته باشید و اگه تو این دوره صاحب فرزند بشید روال اقامت کشور چین واستون آسونتر میشه.

یکی دیگه از شرایطی که برای این روش مهمه، شرایط مالی همسر چینی شماست. باید از نظر مالی یا سطح درآمد تو وضعیتی باشه که بتونه حداقل برای سه سال اول از پس هزینه‌های زندگی بربیاد و باید با مستندات این وضعیت رو ثابت کنه. توجه کنید که کشور چین وضعیت خوبی داره و هزینه‌ی زندگی در چین ارزون و مناسبه و معمولا از نظر مالی مشکلی واستون پیش نمیاد. فراموش نکنید اگه ثابت بشه ازدواجتون صوریه یا سعی کنید از راه‌های غیرقانونی به این کشور مهاجرت کنید شانس اقامت تو این کشور رو برای همیشه از دست میدید.

پناهندگی در چین

کشور چین به شدت پرجمعیته و این روال باعث شده که ورود غیرقانونی به این کشور تقریبا غیرممکن باشه. اگه قصد دارید به این کشور درخواست پناهندگی بدید باید به دو تا نکته توجه داشته باشید، اول اینکه این کشور هیچ حمایتی از شما و همسرتون نمی‌کنه. تو این روش فرندانتون در خطرن یعنی جای خواب ندارن و قطعا آسیب‌های زیادی بهشون وارد میشه. مهاجرت از طریق این روش اگه خیلی دقیق و درست پیش برید تحت یه سری شرایط خیلی خیلی ویژه ممکنه به شما اجازه بدن که به این کشور وارد بشید. البته فراموش نکنید که این روش خیلی دردسر داره.

The post روش‌های مختلف مهاجرت به چین appeared first on مهاجرت تحصیلی و کاری به اروپا کانادا و استرالیا.

برای آشنایی بیشتر با این کشور می‌تونید از این پست استفاده کنید.

برای پیدا کردن شغل مناسبتون تو این کشور باید هر مهارتی که دارید اعلام کنید، فرقی نمی‌کنه چه کاری بلد باشید به هرحال میتونید تو یه بخشی از فضای صنعتی چین مشغول به کار بشید. هزینه‌ای که تو این کشور بابت مسائل اصلی زندگی پرداخت می‌کنید شامل هزینه‌های اصلی برق  و وسیله گرمایشی و آب و خاکروبه‌ست که برای یه آپارتمان ۸۵ متری حدودا ۳۵۰ یوآن باید در نظر بگیرید.

تولید ناخالص داخلی یکی از شاخص‌های مهمیه که میشه برای قدرت اقتصادی یه کشور ازش استفاده کرد. سال ۲۰۱۸ تولید ناخالص داخلی کشور چین بیشتر از ۱۰ هزار میلیارد دلار اعلام شده و روند نمودار اقتصادی این کشور کاملا صعودی بوده. متوسط نرخ رشد تو این کشور عموما کمتر از ۹ درصد اعلام شده. کارمندا تو این کشور از درصدهای مشخصی از بیمه استفاده می‌کنن. درمان بیماری‌های دهان و دندان جزو تسهیلات درمان نیست و بیماری‌های مربوط به چشم هم فقط ۳۰ درصد پوشش میده.

هزینه زندگی در چین

کشور چین شرایطی رو فراهم کرده که دخل و خرج زندگی مردم با هم سازگاری داره و مردم میتونن وارد حیطه‌ی کاری درستی بشن. طوری که از آمارها مشخصه و قبلا هم گفتیم هزینه‌ی زندگی در کشور چین نسبت به ایران ۱۹ درصد گرونتره. هزینه‌های اصلی یه آپارتمان ۸۵ متری ۳۵۰ یوآن میشه حدودا. برای یه دقیقه مکالمه داخلی تو این کشور اگه از موبایل استفاده کنید باید ۰.۲۷ یوآن هزینه کنید.

هزینه‌ی تحصیل تو این کشور به رشته و دانشگاهی که انتخاب می‌کنید بستگی داره؛ اما اگه دانشگاه‌هایی که به زبان انگلیسی تدریس می‌کنن رو انتخاب کنید حدود ۲ تا ۳ هزار دلار در سال باید پرداخت کنید.

خرید یه شلوار جین ۶۰۰ یوآن و برای یه جفت کفش برند حدود ۷۰۰ یوآن هزینه داره. یه دست لباس تابستونی از یه فروشگاه زنجیره‌ای برند هم حدود ۲۷۰ یوآن میشه.

هزینه یه وعده غذا تو یکی از رستوران‌های معمولی این کشور حداقل ۲۰ یوانه و برای یه وعده غذا تو یه رستوران مدرن حداقل ۳۰ یوآن باید پرداخت کنید؛ اما هزینه یه وعده غذا برای دو نفر تو یه رستوران متوسط حدود ۱۲۰ یوآنه.

برای صرفه‌جویی تو هزینه‌هاتون بهتره که از وسیله‌های نقلیه عمومی استفاده کنید و خریدتون رو از فروشگاه‌های زنجیره‌ای انجام بدید؛ و باید سعی کنید که به جای رستوران از غذاخوری‌های محلی استفاده کنید.

تو این پست مفصل راجع‌به روش‌های مهاجرت به این کشور صحبت کردیم.

قیمت برخی کالاهای اساسی در چین

هزینه یک بطری آب در کشور چین ۲ یوان

شیر یک لیتری ۱۳ یوان

یک عدد نان به میزان ۵۰۰ گرم ۱۰ یوان

برنج به میزان یک کیلوگرم ۱۶ یوان

سینه مرغ یک کیلوگرم به میزان ۲۵ یوان

گوشت گاو یا گوشت قرمز به میزان ۸۳ یوان

میوه یک کیلوگرم بین ۵ الی ۱۵ یوان

امنیت مالی و اقتصادی در چین

امنیت مالی تو زمینه وسایل موتوری تو کشور چین بیشتر از ۷۰ درصد اعلام شده و این رقم نشون میده که کشور چین تو زمینه تولید قطعات موتوری خیلی جدیه و روند نزولی حداقل تا ده سال آینده دیده نمیشه. آهن و فولاد و شغل‌های مربوطه هم تو این کشور امنیت مالی بیشتر از ۳۵ درصدری داره. سال ۲۰۱۴ امنیت شغلی تو ردیف شغل‌های مربوط به کشتی‌سازی حدود ۹۹ اعلام شده است که این رقم واقعا فوق‌العاده‌ست!

لوازم پلاستیکی جزو رتبه‌ها اول صادراتی کشو چین هستن و عموما گردش مالی خیلی بالایی دارن. ابزارهای تولید برق جین نوسانات زیادی دارن. بطور کلی طبق شواهدی که موجوده کشور چین میتونه به بهترین شکل ممکن درآمدزایی کنه.

امنیت اقتصادی برای کسایی که شهروند کشور چین هستن بیشتر از ۹۳ درصد و برای کسایی که این کشور رو برای کار و درآمدزایی انتخاب کردن حدود ۶۳ درصد اعلام شده که رشد ۲۵ درصدی داشته. این کشور سهم بزرگی تو سرمایه‌گذاری‌های خارجی داره و مشخصه که درآمدزایی میتونه دقیق و جدی پیش بره. این کشور میتونه تا چند سال دیگه بیشتر از ۸۰۰ میلیارد دلار صادرات رو ثبت کنه.

میانگین درآمد در چین

درآمدی که یه تبعه‌ی چینی تو این کشور داره با کسی که مقیم این کشوره متفاوته. اما تو این کشور شما طبق کاری که انجام می‌دهید حقوق می‌گیرید؛ یه سری از شغل‌ها تو کشور چین درآمد بیشتری دارن و تخصص بالاتری هم لازم دارن. صنعت این کشور خیلی پررونقه؛ بطوریکه تو یه شرکت فضایی که برای کارگرای خط تولید نظر گرفته میشه خیلی وسیع‌تر از کارمنداست. تفاوتی که بین درآمد کارگر و کارکند در نظر گرفته میشه کمتر از ۳۰ درصده و این موضوع نشون میده که قشر کارگر تو این کشور ارزش بالایی داره.

کارمندا تو کشور چین درآمد ثابتی دارن و تایم کاری مشخصی برای این افراد در نظر گرفته شده، اما یه سری کارمند تحت عنوان کارمند رده دوم هم وجود داره که از نظر کاری حساسیت بالاتری دارن و سه درصد بیشتر حقوق می‌گیرن. اضافه‌کاری تو این کشور خیلی مهمه و سیستم‌هایی که تو لیست کارهای سخت قرار می‌گیرن از نظر درآمدزایی وضعیت خوبی دارن. شواهد نشون میده که کشور چین جزو کشورهاییه که میتونه ایده‌های بزرگ رو به سرعت به مرحله درآمدزایی برسونه که خیلی باارزشه.

طبق آخرین آماری که در مورد کار و درآمدزایی کشور چین وجود داره؛ این کشور در سال ۲۰۲۰ به فکر افزایش نرخ درآمده.

حداقل حقوق

کشور چین امروزه به یه بازار کار جهانی تبدیل شده و هر روز تعداد نیروی کاری این کشور زیادتر میشه. صادرات کشور چین به کشورهای دیگه خیلی گسترده‌ست و این موضوع باعث شده که اطلاعات دقیقی در مورد حداقل حقوق نیروی کار این کشور وجود داشته باشه. تو این کشور میانگین حقوق کارگرا کمتر از ۲۰۰ دلار نمیشه و این رقم تو بعضی از شهرهای بزرگ به ۵۰۰ دلار هم میرسه.

اضافه‌کاری تو کشور چین با توجه به سختی کار بررسی میشه و بعضی اوقات میزان اضافه‌کاری به نسبت فعالیتی که خود شخص انجام می‌ده بیشتر اعلام میشه. تو این کشور روال کاری به این صورته که تو بعضی از بخش‌ها فعالیت‌های مختلفی دیده میشه. توجه کنید که حقوق بالای ۵ هزار یوآن مربوط به رده‌های مدیریتی پست‌های مختلف تو کشور چینه. حداقل حقوقی که برای کارمندا تو این کشور تعیین میشه نسبت به کشورهای دیگه خیلی تفاوت‌ داره. تو کشور چین میانگین درآمد برای کارگرا به همراه تسهیلات و مزایا تعیین میشه و خیلی از طرح‌های تسهیلاتی تو این کشور میتونه یه روال عالی برای زندگی در چین فراهم کنه.

The post شرایط و هزینه‌های زندگی در چین appeared first on مهاجرت تحصیلی و کاری به اروپا کانادا و استرالیا.

از اونجایی که این کشور خیلی بزرگ و وسیعه، آب و هواش هم از منطقه به منطقه خیلی متفاوته. شمال شرقی تابستونای گرم و خشک و زمستونای سردی داره. شمال شرقی معمولا زمستوناش سرد و همراه با برفه که ممکنه دمای هوا تا منفی ۱۵ درجه هم برسه. منطقه‌های شمال و مرکز چین هم شاهد بارش مکرر بارون، تابستونای گرم و زمستون‌های سرد هستن. فصلای بهار و پاییز تو این کشور کوتاه و سرده. ۷۵ درصد از میزان بارش سالانه از ماه ژوئن تا اوت فصل تابستون اتفاق می‌افته. ژانویه سردترین ماه سال با دمای متوسط 4- درجه سانتی‌گراده و جولای هم با دمای متوسط ۲۶ درجه گرمترین ماه ساله.

با توجه به آب و هوای قاره‌ای معتدل، شمال چین چهار فصل مجزا داره که تابستونا خیلی گرم و زمستوناش به شدت سرده. تو دوره‌های بین‌فصلی آب‌وهوای پاییز و بهار خیلی متغیره و معمولا هوای سرد تا وسطای بهار ادامه داره.

دین در کشور چین

کشور چین جزو کشورهای چندمذهبیه. تو این کشور حدود ۸۵ درصد از مردم عقاید مذهبی دارن اما نوع رسوم مذهبیشون خیلی فرق داره و هرکسی طبق اعتقاداتش سعی می‌کنه روال مذهبی رو انجام بده. ۱۸ درصد مردم هیچ مذهبی ندارن اما نسبت به مردم معتقد هم تعصبی نشون نمیدن.

۱۸۵ میلیون نفر تو این کشور پیرو آیین بودا و ۳۳ میلیون نفر مسیحی هستن و به خدا اعتقاد دارن. حدود ۱۲ میلیون نفر تو این کشور آیین تائو دارن البته این آمار تغییر می‌کنه. کسایی که طرفدار آیین بودا هستن عموما یه سری مراسم فرهنگ محلی دارن و سعی می‌کنن که از ادبیات و هنر و ایدئولوژی استفاده کنن. تو زمینه آموخته‌های مختلف آیین بودا مادرا اهمیت خیلی بالایی دارن و همینطور تاجران و روشنفکرها هم طراز اول هستن.

فرهنگ مردم چین

بین مردم کشور چین احوالپرسی با افراد مسن‌تر شروع میشه و کاملا رسمیه. معمولا باید تو برخورد اول دست بدید. نباید به چشم طرف مقابل نگاه کنید و لازمه که به زمین نگاه کنید. اصلا نباید با صدای بلند کسی رو صدا کنید و بهتره که از نام فامیلی مخاطبتون استفاده کنید. حس شوخ‌طبعی بین مردم چین کنترل شده‌ست، چه عمدا چه سهوا اصلا نباید به کسی بخندید. اگه به خونه‌ی کسی قراره برید لازمه که هدیه‌ی باارزشی ببرید، فراموش نکنید که ساعت معمولا برای مراسم ختم کادو داده میشه، اشیای تیز هم کادوی خوبی نیستن. تو این کشور عدد ۴ بدشانسی میاره و مردم از این عدد خیلی دوری می‌کنن.

مهمونیا رو معمولا تو فضاهای عمومی برگزار می‌کنن و خیلی کم دیده میشه کسی رو به خونه دعوت کنن. بهتره وقتی وارد خونه‌ی کسی میشید کفشتون رو دربیارید. موقع غذا خوردن آرامش داشته باشید و سریع غذا نخورید. هورت کشیدن تو این کشور این معنی رو میده که غذا خوش طعمه. باد گلو هم نشونه تشکره و معنی بدی نداره!

• تو این کشور رسمه که فنجونای چای مدام پر بشه.
• مردم چین اول چندین بار هدیه رو رد می‌کنن بعد قبولش می‌کنن.
• تو این کشور تف کردن موضوع خیلی ساده‌ایه و ایرادی نداره.
• پلیس‌های چین به جای سگ از غاز استفاده می‌کنن.
• اشاره کردن تو این کشور خیلی به دور از ادبه و خیلی بد باهاتون برخورد میشه.
• تو این کشور بدون اجازه نباید انعام بگیرید.

تشابهات فرهنگی ایران و چین

مردم چین از لحاظ فرهنگی شباهت زیادی با ایرانیا ندارن. مثلا مردم این کشور خیلی تلاش می‌کنن و بعضا تا ۱۵ ساعت در روز کار می‌کنن. فضای درآمدزایی تو این کشور هم از ایران بهتره.

چینی‌ها علاقه‌ای به صرف ناهار ندارن و سعی‌ می‌کنن صبحونه و عصرونه بخورن. احوالپرسی مردم چین از ایرانیا رسمی‌تره و این موضوع باعث شده ایرانی‌ها مهمان‌نواز باشن.

تو این کشور بچه‌ها اجازه ندارن بیش از حد بخندن اما این موضوع خیلی کم تو فرهنگ ایران دیده میشه. چینی‌ها تو تایم کاری فقط یه بار میتونن با اعضای خونوادشون تماس داشته باشن و این سخت‌گیری‌ها تو ایران دیده نمیشه. روال درآمدزایی تو این کشور بصورتیکه مردم از پس هزینه‌های زندگیشون برمیان.

مردم کشور چین به خرافاتی اعتقاد دارن که قدیما تو ایران هم دیده میشد اما الان خیلی کمتر شده. روال روابط سیاسی و اقتصادی هم تو این کشور با ایران متفاوته.

امنیت در چین

تو کشور چین اصول اجتماعی دقیقا رعایت میشه. کشور چین کشور امنیه و واستون مشکلی پیش نمیاد. موضوعی که خیلی مهمه اینکه تو این کشور نباید با صدای بلند صحبت کنید یا به کسی اشاره کنید چون باعث میشه مردم این کشور خیلی عصبانی بشن.

فراموش نکنید که تعداد دزدهای این کشور زیاد شده و بهتره مدام از نقشه استفاده نکنید چون باعث میشه نظر دزدها جلب بشه و متوجه بشن که چیز زیادی از چین نمیدونید. توجه کنید که اگه تو این کشور رستوران برید و موقع خروج از کارکنای اصلی تشکر نکنید مشخص میشه که چیزی از فرهنگ این کشور نمیدونید و این موضوع هم باعث میشه طعمه دزدها بشید. اما بطور کلی جرم و جنایت تو این کشور کمه و مردم سعی می‌کنن با آرامش به نتیجه برسن. کودک‌آزاری کمتر از ۱۰ درصد اعلام شده و سیاست‌های سخت و عجیبی تو این زمینه دیده میشه که میتونه خیلی  باارزش  باشه. خانما هم تو این کشور خیلی احساس امنیت می‌کنن و هیچ آسیبی بهشون نمی‌رسه. پلیس تو زمینه ایجاد نظم و امنیت خیلی عالی عمل می‌کنه.

تو این کشور یه سری قوانین سختگیرانه‌ای وجود داره که باعث میشه امنیت دانشجوها زیاد بشه. مواد اولیه غذایی تو کشور چین دقیقا بررسی میشه تا مشخص بشه که استانداردهای لازم و داره یا نه.

نوع پوشش مردم چین

مردم این کشور خیلی به لباس‌های سنتیشون علاقه دارن و استفاده از لباس‌های چپ و راستی خیلی رایج شده. بستن شال به کمر هنوز هم تو این کشور دیده میشه. خانما از بلوز و دامن‌های زیبایی استفاده می‌کنن و عموما از سبک‌های لباس سنتی زیادی تو مراسم‌های سنتی استفاده میشه.

اینجوری که مشخصه هیچوقت رو یه سبک لباس پوشیدن تاکیدی نشده و هرکسی آزاده که هرچیزی که دوس داره بپوشه. مردا معمولا شلوارای بزرگ و گشاد میپوشن و بلوزهای رنگی جذب‌تر انتخاب می‌کنن. خانما عادت دارن موهاشون رو جمع کنن.

خانما ترجیح میدن که از دامن‌های طرحدار استفاده کنن. استفاده از لباس‌هایی با آستین‌های گشاد هم خیلی رایجه و نقش مهمی تو فرهنگ این داره.

بعضی از آقایون تو کشور چین از کلاه‌های گرد استفاده می‌کنن و بطور کلی از رنگ‌های قرمز و نارنجی بین مردم کشور خیلی رایجه و میتونه یه انتخاب عالی به حساب بیاد.

تو مهمونی‌های رسمی لباس‌های بلند رواج بیشتری دارن و معمولا تو این کشور استفاده از لباس‌های باز کمتر دیده میشه.

آمار مهاجران به کشور چین

آمار مهاجرای ایرانی به چین بخش‌های مختلفی داره، ۶۳ درصد از ایرانیایی که به این کشور مهاجرت کردن اول تو روستاهای بخش‌های شمالی زندگی می‌کنن و یکی از دلیلاش هم اینکه آب و هوای این منطقه شبیه به ایرانه و دلیل دیگه هم اینکه خونه تو این منطقه ارزونتره. حدود ۱۷ درصد از مهاجرا هم سال ۲۰۱۷ برای پیدا شغل مناسب از شمال به شرق چین کوچ کردن.

حدود ۱۹ درصد از مهاجرایی که کشور چین رو برای زندگی انتخاب کردن تا یکی دو سال اول سعی می‌کنن که تنها زندگی کنن و بعد به فکر زندگی‌های خونوادگی هستن. سال ۲۰۱۷ بیشترین آمار مهاجرت از ایران به چین رو داشت، سال ۲۰۱۸ هم این آمار رشد کرده اما کمتر بوده. فضای کاری کشور چین وضعیت متوسطی داره.

یه موضوع مهم دیگه اینکه تو زمینه مهاجرت به کشور چین اینکه آمارها نشون میده ایرانیا معمولا تو شش ماه اول ورود به چین دنبال اینن که زبان چینی رو یاد بگیرن و این موضوع خیلی واسشون اهمیت داره. بطور کلی باید بدونید که دسترسی داشتن به شرایط خوب زندگی در کشور چین یه سریا اصول خاص داره که اگه رعایتشون کنید به نتیجه می‌رسید.

میزان رضایت مهاجران

اینکه چقدر از مهاجرت به چین رضایت وجود داره شاخص‌های مختلفی داره. میدونیم که چین یکی از بزرگترین تولیدکنندگان جهان به حساب میاد پس شاغل شدن تو بخش تولید و کار برای شما خیلی هم سخت نیست؛ هرچند تا یه مدت تو این بخش کارگر هستید. اگه به زبان چینی مسلط بشید رضایتتون از مهاجرت به این کشور بیشتر میشه.

رضایت کاری تو مهاجرت به کشور چین بیشتر از ۵۰ درصده، واضحه که رضایت کاری تو کشورهایی مثل آلمان و ایتالیا بیشتر از ۸۰ درصده اما باید به این نکته هم توجه کنید که هزینه‌های زندگی در کشور چین نسبت به کشورهای دیگه کمتره. میزان مهاجرت به کشور چین و شرایط اقامت تو این کشور اخیرا بهتر شده.

سال ۲۰۱۷ تو زمینه‌های بهداشتی میزان رضایت مهاجرا بیشتر از ۴۷ درصد بوده. تحصیل تو این کشور هم برای کسایی که زبان چینی رو انتخاب کردن ۸۹ درصد و برای کسایی که زبان غیرچینی رو انتخاب کرده بودن بیشتر از ۳۰ درصد رضایت‌بخش بوده. معمولا دوره‌های لیسانس این کشور به زبان چینی تدریس میشه.

حضور خانما تو جامعه مانعی نداره و تو این کشور به زن خیلی اهمیت داده میشه. مردم کشور چین خیلی ماهر هستند و تو مسیر کاریشون شرایط خوبی دارن. قابل توجهه که میزان رضایت مهاجرت به کشور چین بین جوونای ۲۵ تا ۳۲ ساله بیشتره چون دولت خیلی ایده‌آل ار این قشر حمایت می‌کنه که واقعا ارزشمنده.

شهرهای مهاجر پذیر کشور چین

بین تمام شهرهای کشورهای چین، شهر پکن (Beijing) بهترین گزینه برای تحصیل به حساب میاد. این شهر شرایط تحصیل خیلی بالا و امتیازات زیادی داره. تو این شهر بیشتر از ۵۰ دانشگاه و مرکز آموزش عالی وجود داره و رشته و دوره‌های مختلفی هم برای دانشجوها فراهم شده. پکن پایتخت کشور چینه و مرکز سیاسی این کشور هم محسوب میشه. کسایی که از طریق سرمایه‌گذاری به کشور چین مهاجرت کردن هم پکن رو شهر خوبی میدونن. شهر پکن یه انتخاب عالی برای کار و سرمایه‌گذاری و تحصیله اما از نظر هزینه یکمی نسبت به شهرهای دیگه گرونتره. ۴۲ درصد از کسایی که به کشور چین مهاجرت کردن شهر پکن رو برای زندگی انتخاب کردن.

بعد از پکن شهر شانگهای (Shanghai) جزو شهرهای خیلی مهم از کشور چینه. این شهر بزرگ و ثروتمنده و از نظر تجاری خیلی ارزشمنده. شهر شانگ‌های در دلتای رود یانگ قرار داره. این شهر از نظر کانتینر شلوغ‌ترین بندر دنیاست. ورود به بازار کار تو این شهر برای کسایی که مهاجرت به کشور چین از طریق کسب و کار رو انتخاب کردن خیلی آسونتره.

شهر گوانگ‌ژو (Guangzhou) از شهر‌های مرکزی چینه که از نظر دانش مالی و تجارت و حمل و نقل وضعیت نرمالی داره. این شهر تو زمینه کشاورزی و صنعت رتبه خوبی داره. تولید ناخالصی تو شهر گوانگ‌ژو در حال افزایشه و تو سال ۲۰۱۸ رشد ۱۳ درصدی داشته. قدرت و گستردگی تو شهر گوانگجو خیلی عالیه.

شهر دونگ گوآن (Dongguan) هم جزو شهرهای مهم کشور چینه اما از نظر مهاجرپذیر بودن رتبه بالایی نداره و ایرانیای کمتری این شهر رو برای مهاجرت انتخاب می‌کنن. در این شهر تو قسمت بخش جنوب شرقی چین قرار داره و از نظر صادرات و رشد تو زمینه محصولات الکترونیکی وضعیت خوبی داره. حدود ۳ درصد از مهاجران ایرانی این شهر را برای زندگی انتخاب می‌کنن.

The post آشنایی با کشور چین- اژدهای قرمز appeared first on مهاجرت تحصیلی و کاری به اروپا کانادا و استرالیا.